باعرض سلام ودرود بی‌پایان به همه کسانی که با افکار و رفتار نیک و پسندیده‌شان، سبب آرامش و آسایش خود و دیگران هستند. همچنین سلام می‌کنم به تمام ققنوسی‌های عزیز و به‌خصوص مسئولان محترم انجمن. از مسئولان انجمن تشکر می‌کنم به‌خاطر این‌که با تلاش بی‌دریغ‌شان بستری فراهم کردند تا ما بتوانیم تجربه‌های ولو اندک‌مان را به گوش دیگران برسانیم تا بهتر زندگی کرده و ایمن‌تر زندگی کنند.
همان‌طور که همه می‌دانیم، در دنیا هیچ اثرانگشتی شبیه هم نیست و به تعداد افراد کره زمین، صدا و چهره منحصربه فرد وجود دارد. اما نکته جالب این‌که با وجود همه اختلافات ظاهری و باطنی و حتی اعتقادی، تمام آدم‌ها دو دسته بیشتر نیستند. مهم نیست کجای این کره خاکی و با چه زبانی، رنگی و آیینی زندگی می‌کنند، مهم این است که در هر لحظه از زندگی چقدر ایمان داشته یا در خودش حضور داشته باشد. من یک نفر از چند میلیارد نفری هستم که در این دنیا زندگی می‌کنم و با همه تفاوت‌هایم در هر زمان و مکانی از زندگی، درهر شرایطی یا هوشیار بودم یا غافل. یا در مسیر درست زندگی قرار گرفتم یا از مسیر اصلی خارج شدم. پس بدون در نظر گرفتن اختلاف رنگ، گویش و اعتقادات که همه زیبایی‌های خلقت هستند، همه ما مخلوق یک خدا هستیم. سخن کوتاه کنم . قصد من از نوشتن این مطالب این است تا به کمک انجمن ققنوس، تجربه‌‌ام را به گوش دیگران برسانم. من دچار حادثه خیلی تلخی در زندگی شدم اما ازآن درس بزرگی گرفتم و بعد از درخواست انجمن محترم ققنوس بر آن شدم تا پیامی به دوستان بدهم. من برای خوانندگان محترم دوتا پیام دارم. پیام اولم خطاب به همه دوستان است. اگر در تمام لحظات زندگی حضور کامل داشته باشیم و در هر لحظه تمام کارهای خود را با دقت و حضور در خود انجام دهیم، قطعا از اتفاقات بد ایمن خواهیم بود. من به خاطر عدم رعایت این دو نکته خودم را در لیست معلولین کشور قرار دادم . اول حضور نداشتن در لحظه و دوم عجله کردن برای سرعت بخشیدن به کار. برای انجام هرکاری در هر لحظه از زندگی بدون این‌که عجله کنید خوب دقت کنید با اولین راهی که به ذهن‌تان رسید، آن کار را انجام ندهید و صبر کنید تا راه‌های دیگری برای انجام کار مورد نظر به ذهن‌تان بیاید و شما بهترین راه را برای انجام آن کار انتخاب کنید. پس برای انجام هر کاری تا در مرحله انتخاب از بین چند روش قرار نگرفتید برای انجام هیچ کاری عجله نکنید تا آسیب نبینید.
اما پیام دوم که مخصوص ققنوسی‌های عزیز و کسانی است که در حوادث مختلف، بخشی از سلامت خود را از دست داده‌اند؛ آنها که بعد از حادثه به‌خاطر آسیب جسمی و در پی آن ترک شدن از طرف نزدیکان یا نگاه و قضاوت مردم افسرده هستند. لازم است بگویم منم مثل خیلی از شماها آسیب جدی جسمی و روحی دیدم و احساساتی چون نگرانی، ترس و افسوس را تجربه کردم و کاملا می‌توانم شما را درک کنم . اما نکته امیدوارکننده‌ای در زندگی فردی و اجتماعی هرکسی وجود دارد که تمام افسوس گذشته و نگرانی آینده را از بین می‌برد و آن قدرت بخشش و مهربانی خدا و خالق است که در تک‌تک لحظات زندگی در اعماق وجود همه ما هست. فقط کافی است در هیاهو و شلوغی افکار و احساسات ذهنی آن را پبدا کنیم و خودمان را به قدرت و نیروی بیکران خالق‌مان پیوند بزنیم. آن وقت دیگر نه مسأله‌ای از گذشته باعث افسوس و نه موضوعی درآینده سبب نگرانی و ترس ما خواهد شد. امیدوارم پیامم را به‌درستی رسانده باشم. شادی و عاقبت بخیری شما آرزوی قلبی من است . دوستدارتان A . SH
